ANTALYA Kaleiçi sokakları sivil mimari yapısı ve mavi sulara çıkan sokakları ile kentin ruhunu doyasıya hissettiren en büyük değerlerden biri. Gündüz ayrı gece ayrı bir görsel şölenin içerisinde buluyorsunuz kendinizi. Antik sokaklarda saatlerce dolaşarak orada yaşamış ruhların arasında gezintiye çıkmış gibi hissederim hep kendimi.
***
Bir düşünün; sizden binlerce yıl önce o taşlara basarak yürüyenler var. Neler düşündüler? Neler yaşadılar? Neydi sevinçleri, hüzünleri, acıları, hayalleri… Sizi bilmem ama ben ne zaman geçmişi ve ruhu olan eserlerin arasında bulunsam hep aynı heyecanı hissederim.
***
Bir kültürel miras siz herhangi bir çaba sarfetmeksizin turistik ürün haline gelebiliyor. Çünkü bu görkemli yapılar mutlaka herkesin merakını celbediyor. Ancak burada önemli olan bir değerin turistik ürün olması değil. Az önce söylediğim gibi değerli olan her şey kendi çekim alanını yaratır. Burada mühim olan; yüksek talebe hazır olmak ve talepten sonra mevcut değerleri koruyabilmek.
***
Son zamanlarda Kaleiçi’nde gördüğüm yoğunluk turizmden ziyade tüketime açılmışlık gibi. Daracık sokaklarda masalarda oturan insanların arasından geçen devasa arabalara izin vermek neden? Nedir bu araç kirliliği ve insan kirliliği? Niceliğe odaklanırken niteliği neden feda ediyoruz?
***
Turistin kalitelisini çekelim dediğimizde tepkiyi de çekiyoruz. Ama ister tepki gösterin ister onaylayın bir değerin kıymetini ancak onu bilen anlar. Tarihi sokaklarda tonlarca yükle geçen, tarihi koklayarak sokaklarda gezinmek yerine sadece işin gösterişinde olanlar değil. Evet, turistin de insanın da kalitelisini arıyoruz. Kalite etiketle değil; kendini yetiştirmekle, eğitmekle, hoşgörüyle, anlayışla, korumakla, değer bilmekle olur. Mademki yerli/yabancı tüm tüketiciler bu kıymeti bilemiyorsa sıkı kurallarla onları alıştıracağız.
***
Lütfen Kaleiçi başta olmak üzere tüm tarihi değerlerimize sahip çıkalım. Günü kurtarmak değil tarihi sonsuza dek yaşatmak olsun amacımız. Unutmayın siz ne iseniz etrafınız ona dönüşür. Cenneti de cehenneme çevirmek zor olmaz. Şımarık bir çocuğun hoyratlığında değil, elindekileri sımsıkı tutan kıymetli/kaliteli insanlardan olalım. Bu zor zamanlarda en özlediğimiz şey bu. Kıymetli insanlar çıksın yolumuza, bir “yol” olmasa da…
Yorumlar
Loading…